We Can Make It Together..
Je staat er niet alleen voor –
Het Leefstijlhuis helpt je!
Binnen onze maatschappij wordt de noodzaak gezien en ervaren om een plek te creëren voor iedereen die door omstandigheden niet kan functioneren binnen het reguliere (onderwijs- en zorg) systeem. Er is een steeds groter wordende groep die vast (dreigt te) lopen, hieronder vallen voornamelijk kinderen en jongeren. Vanuit het werkveld komt naar boven dat alle partijen (o.a. onderwijs, zorg, ouders) in tijden van crisis niet goed uit de voeten kunnen met deze kwetsbare doelgroep en dat een passende plek, gericht op de behoeften van de kinderen en jongeren, mist.
De ondersteuningsbehoefte van deze kinderen en jongeren is groot en er is sprake van problematiek op meerdere gebieden (school, thuis, vrije tijd). Deze groep valt overal buiten en komt daardoor thuis te zitten of gaat op straat hangen, waardoor andere problemen ontstaan.
De ondersteuningsbehoefte van deze kinderen en jongeren is tamelijk complex en ligt op het gebied van extreme externaliserende gedragsproblematiek en/of psychiatrische problematiek, gecombineerd met leerproblematiek. Gedrags-/psychiatrische problematiek die veelal gezien wordt is onder andere ADHD, PDDNOS, ODD, autisme, hechtingproblematiek en het hebben van zeer beperkte sociale vaardigheden. Veelal vertonen deze kinderen/jongeren verbale agressie en ook fysieke agressie komt regelmatig voor.
De thuissituatie is vaak onstabiel. Ouders zijn veelal onmachtig om de juiste begeleiding en ondersteuning te bieden en het kind/de jongere kan in zijn nabije omgeving niet terugvallen op een netwerk.
Regelmatig wordt gezien dat er sprake is van een disharmonisch intelligentie profiel. Wat betekent dat het verbale intelligentieniveau niet overeenkomt met de performale intelligentieniveau. Dit houdt in dat de verbale vaardigheden (het spreken) beter ontwikkeld zijn dan de performale vaardigheden (ruimtelijk inzicht, het plannen, fijne motoriek, handelend vermogen). Het gevolg is dat deze kinderen/jongeren geregeld overschat worden omdat ze zichzelf goed lijken te kunnen verwoorden en uitdrukken maar niet altijd doorhebben wat er precies verwacht wordt of waar het over gaat. Tevens wordt gezien dat de concentratie en de spanningsboog zeer laag is.
Vanuit de ondersteuningsbehoefte is duidelijk geworden dat deze jongeren continue begeleiding nodig hebben van een competente professional, die afgestemd op het individu.
Vanuit het Leefstijlcentrum wordt de samenwerking gezocht met het onderwijs en de gemeenten die verantwoordelijk zijn voor de verschillende gebieden. Zorg, onderwijs, gezin en gemeente zullen samen optrekken met als de doel thuiszittende of vastlopende kinderen en jongeren een veilige plek te bieden en in samenwerking met elkaar toe te werken naar een zo goed mogelijke deelname in de maatschappij.
De missie is dat ieder kind/jongere een passende plek en taak krijgt. Daarbij wordt er ingespeeld op zijn/haar behoeften en wordt er rekening gehouden met zijn/haar (gedrags)problematiek. Hierbij wordt getracht om de samenwerking te zoeken met het kind/de jongere zodat zij (mede)eigenaar worden van het eigen proces.
Alles is erop gericht dat hij/zij uiteindelijk zal kunnen gaan participeren in de maatschappij. Met ‘participeren in de maatschappij’ wordt een nuttige deelname in de samenleving bedoeld (Van Houten & Winsemius, 2010). Onder een nuttige deelname kan het leveren van een bijdrage in de maatschappij worden verstaan. Ook al is deze bijdrage heel klein. Dit ruime begrip geeft de mogelijkheid om af te wijken van de reguliere curricula om alsnog het burgerschap te leren.
Jongerencoaches zorgen voor een aanbod waar onderwijs en zorg aan elkaar gekoppeld worden. Zij zullen inspelen op de behoeften en op het doel van het kind/de jongeren. Door de eenheid die daardoor tussen onderwijs tussen hulpverlening heeft het kind/de jongere te maken met één traject dat om hem/haar draait. Daarbij dienen kaders en systemen los gelaten te worden zodat de behoefte van de jongeren voorgaat. Door middel van nabije begeleiding wordt er ingezet op het aanwakkeren van motivatie die vanuit de kinderen/jongeren zelf komt. Er wordt gezocht naar een doel waar zij zelf graag voor willen werken. Dit vergt vertrouwen in de competenties van de kinderen/jongeren.